BenMelek
New member
Kariyeri onu Haiti’ye, Afganistan’a ve aradaki birçok yere götüren, hem bir barış komisyoncusu olarak saygı duyulan hem de ulus inşası konusunda dünyanın en önde gelen otoritesi olarak kabul edilen Amerikalı diplomat James F. Dobbins Pazartesi günü öldü. Washington’da. 81 yaşındaydı.
Oğulları Christian ve Colin Dobbins, bir hastanede Parkinson hastalığından kaynaklanan komplikasyonlar nedeniyle öldüğünü söyledi.
1990’lara kadar, Bay Dobbins, ticari müzakereler ve Batı Avrupa’nın satranç tahtasında nükleer silahların hareketi de dahil olmak üzere, Soğuk Savaş’ın en hassas transatlantik meselelerinden bazılarında perde arkası rolüyle tanınıyordu.
1993 yılında ABD’nin Somali’den çekilmesini denetlemesi istendiğinde kariyeri değişti. Sahada veya Afrika’da hiç deneyimi olmamasına rağmen, daha sonra Ruanda soykırımı sonrası da dahil olmak üzere Dışişleri Bakanlığı’ndaki tüm barışı koruma konularını denetleme görevi verildi.
Bunu, 1994 ve 1995’teki ABD müdahalesi sırasında Haiti’de özel elçi olarak görev yaptı. 1990’ların sonunda savaş sonrası Bosna ve Kosova’ya konuşlandırıldı.
Bay Dobbins her seferinde savaştan zarar görmüş toplumları yeniden inşa etme deneyimini derinleştirdi ve son derece karmaşık bir dış politika bilmecesine ilişkin içgörüler geliştirdi. 1999’da Kosova’daki NATO hava saldırısının diplomatik tarafını yönetti ve ardından oradaki barışı koruma ve yeniden inşa çabalarına liderlik etti.
Amerika Birleşik Devletleri daha önce ülkeleri, özellikle savaş sonrası Almanya ve Japonya’yı yeniden inşa etmişti. Ancak Sovyetler Birliği’nin dağılması ve eski dünya düzeninin dağılmasıyla birlikte ulus inşası dış politika gündeminin en üst sıralarına taşındı.
Bay Dobbins, onun önde gelen uygulayıcısı oldu. Amerika’nın daha önceki deneyimlerinden yararlanarak, binyılın başında ülkenin karşı karşıya olduğu zorlukların – aynı anda hem güvenlik, hem ekonomik hem de siyasi – II. Dünya Savaşı’ndan sonraki zorluklardan farklı olduğunu da kabul etti.
ABD’nin eski NATO büyükelçisi Douglas Lute bir telefon görüşmesinde, “Kavramları ve teoriyi anlamak için doyumsuz bir iştahı vardı,” dedi. “Ve bunu yerde gerçekten nasıl yapacağına dair çok keskin bir anlayışla eşleştirdi.”
Pragmatizmi tavsiye etti ve her ülkenin sorunlarına her duruma uyan tek bir çözüm olmadığı konusunda uyarıda bulundu. Yine de, önce güvenliği sağlamanın gerekliliğini defalarca vurguladı, ardından siyasi ve ekonomik yeniden kalkınmanın güvenli bir şekilde ilerleyebileceğini söyledi.
ABD, 11 Eylül 2001 saldırılarının ardından Afganistan’ı işgal ettiğinde, Bay Dobbins, Taliban karşıtı muhalefetin ve ardından yeni hükümetin elçisi olarak seçildi. Kabil’de yağmurlu bir Aralık 2001 gününde, 1989’da kapatılan ABD Büyükelçiliği’nin yeniden açılmasına gururla başkanlık etti.
Biz buradayız ve kalıcı olarak buradayız dedi.
Bu önemli rolü oynamasına rağmen, daha sonra, özellikle 2002’de RAND Corporation’ın iki partili bir düşünce kuruluşu olan Uluslararası Güvenlik ve Savunma Politikası Merkezi’nin direktörü olduğu emekli olduktan sonra, hükümetin Afganistan ve daha sonra Irak’taki çabalarını eleştirmeye başladı.
Harvard’ın Belfer Bilim ve Uluslararası İlişkiler Merkezi direktörü Meghan O’Sullivan, “Kişisel katılımı, analitik kalitesinden ödün vermedi” dedi. “Arenadaki birçok insan için zor olan analizinden umutlarını ayırabiliyordu.”
Üretken bir yazar olan Bay Dobbins, ulus inşası için bir dizi pratik kılavuz yazdı ve ardından bu içgörüleri konuşmalarda, fikir yazılarında ve uzun denemelerde Afganistan ve Irak’taki çabaların yetersiz kaldığını göstermek için kullandı.
2004’te Haberler’ta “Irak gibi hükümet yapısının çöktüğü bir ülkede birinci öncelik kamu güvenliğini sağlamaktır” diye yazmıştı. “Pentagon, yazılımdan çok donanıma, sosyal yapılardan çok altyapıyı iyileştirmeye odaklandı.”
Bay Dobbins hiçbir zaman, aynı zamanda Afganistan’da özel elçi olarak görev yapan Richard C. Holbrooke veya Zalmay Khalilzad gibi çağdaşları kadar halk tarafından tanınmadı. Ancak, kuşağının en iyi dış hizmet memurlarından biri olarak kabul edildi.
Avrupa’da Bay Dobbins ile telefonda görüşen eski dışişleri bakan yardımcısı Robert B. Zoellick, “O, Başkan’ın bir arkadaşının siyasi ajanı değildi,” dedi. “Jim, Amerika’nın başarısı ve dünyadaki konumu için kritik öneme sahip, kendini adamış bir hükümet yetkilisiydi.”
James Francis Dobbins Jr., 3 Mayıs 1942’de Brooklyn’de doğdu. Babası, Gaziler İdaresi’nde bir avukattı; annesi Agnes (Bent) Dobbins ev hanımıydı.
Jim on yaşındayken ailesiyle birlikte babasının atandığı Manila’ya taşındı. Haftalarca birinci sınıf tren ve tekne seyahatini içeren bu deneyim, onda ömür boyu sürecek bir yurtdışında yaşama sevgisi bıraktı.
Lise son yılında Washington’a döndü ve ardından Georgetown Üniversitesi Dış Hizmet Okulu’na kaydoldu. Oradaki son yılında, 1963’te dış hizmet sınavını geçti, ancak Donanmaya çoktan kaydolmuştu.
Mezun olduktan sonra, Amerika’nın Vietnam’a artan katılımını destekleyen bir uçak gemisi olan Bon Homme Richard’da üç yıl görev yaptı. Tonkin Körfezi’ndeki gemisinin yakınında, fiilen Vietnam Savaşı’nı başlatan Kuzey Vietnam kuvvetleriyle çatışmanın kritik anlarında aktifti.
Bay Dobbins terhis olduktan sonra Dışişleri Bakanlığı’na katıldı ve Paris’e gönderildi. ABD Büyükelçiliği Donanma Departmanı partisinde Norveçli model Toril Kleivdal ile tanıştı. 1968’de evlendiler. 2012’de öldü.
Bay Dobbins, oğullarına ek olarak kardeşleri Peter ve Andrew tarafından hayatta kaldı; kız kardeşleri Victoria Dobbins ve Elizabeth Fuller; ve iki torun.
1970’ler ve 1980’ler boyunca Bay Dobbins, Avrupa Birliği’nin öncüsü olan Avrupa Topluluğu Büyükelçisi de dahil olmak üzere önemi giderek artan bir dizi diplomatik görevde bulundu.
Kariyeri, 1990’ların sonlarında, Haiti’deki ölüm mangaları hakkında ifade verdiğinde iki kongre üyesinin onu yemin altında yalan söylemekle suçlamasıyla neredeyse sarsıldı. Bir iç soruşturma, onu yalandan temize çıkardı, ancak kelime seçiminde “umursamaz” olduğu sonucuna vardı.
Bay Dobbins, soruşturmanın nihai raporunun politikacıları memnun edecek şekilde değiştirildiğini iddia etti. Temyize başvurdu ve Mart 2001’de kendi deyimiyle “önemli mali tazminat” aldı.
Senato onaylı bir pozisyona atanma olasılığını ortadan kaldırdığına inansa da, olayın kariyeri üzerinde uzun vadeli bir etkisi olmadı.
RAND’da on yıl geçirdikten sonra, Bay Dobbins 2013’te ABD’nin Irak ve Pakistan Özel Temsilcisi olarak devlet hizmetine geri döndü.
Dobbins’in eski Dışişleri Bakanı John Kerry, “O, kendi kuşağının en iyi dışişleri yetkililerinden biri, hayatını kamu hizmetine adamış ve bölgede ve Washington’da saygı kazanmış bir adam” dedi. bir yıl sonra geri adım attı.
Analiz ve raporlar sunmaya devam ettiği RAND’a döndü. Ölümünden birkaç hafta önce oradaydı ve hastalığının ilerlemiş aşamasına rağmen Ukrayna’nın yeniden inşasına ilişkin bir raporun yazarlarından biriydi.
Oğulları Christian ve Colin Dobbins, bir hastanede Parkinson hastalığından kaynaklanan komplikasyonlar nedeniyle öldüğünü söyledi.
1990’lara kadar, Bay Dobbins, ticari müzakereler ve Batı Avrupa’nın satranç tahtasında nükleer silahların hareketi de dahil olmak üzere, Soğuk Savaş’ın en hassas transatlantik meselelerinden bazılarında perde arkası rolüyle tanınıyordu.
1993 yılında ABD’nin Somali’den çekilmesini denetlemesi istendiğinde kariyeri değişti. Sahada veya Afrika’da hiç deneyimi olmamasına rağmen, daha sonra Ruanda soykırımı sonrası da dahil olmak üzere Dışişleri Bakanlığı’ndaki tüm barışı koruma konularını denetleme görevi verildi.
Bunu, 1994 ve 1995’teki ABD müdahalesi sırasında Haiti’de özel elçi olarak görev yaptı. 1990’ların sonunda savaş sonrası Bosna ve Kosova’ya konuşlandırıldı.
Bay Dobbins her seferinde savaştan zarar görmüş toplumları yeniden inşa etme deneyimini derinleştirdi ve son derece karmaşık bir dış politika bilmecesine ilişkin içgörüler geliştirdi. 1999’da Kosova’daki NATO hava saldırısının diplomatik tarafını yönetti ve ardından oradaki barışı koruma ve yeniden inşa çabalarına liderlik etti.
Amerika Birleşik Devletleri daha önce ülkeleri, özellikle savaş sonrası Almanya ve Japonya’yı yeniden inşa etmişti. Ancak Sovyetler Birliği’nin dağılması ve eski dünya düzeninin dağılmasıyla birlikte ulus inşası dış politika gündeminin en üst sıralarına taşındı.
Bay Dobbins, onun önde gelen uygulayıcısı oldu. Amerika’nın daha önceki deneyimlerinden yararlanarak, binyılın başında ülkenin karşı karşıya olduğu zorlukların – aynı anda hem güvenlik, hem ekonomik hem de siyasi – II. Dünya Savaşı’ndan sonraki zorluklardan farklı olduğunu da kabul etti.
ABD’nin eski NATO büyükelçisi Douglas Lute bir telefon görüşmesinde, “Kavramları ve teoriyi anlamak için doyumsuz bir iştahı vardı,” dedi. “Ve bunu yerde gerçekten nasıl yapacağına dair çok keskin bir anlayışla eşleştirdi.”
Pragmatizmi tavsiye etti ve her ülkenin sorunlarına her duruma uyan tek bir çözüm olmadığı konusunda uyarıda bulundu. Yine de, önce güvenliği sağlamanın gerekliliğini defalarca vurguladı, ardından siyasi ve ekonomik yeniden kalkınmanın güvenli bir şekilde ilerleyebileceğini söyledi.
ABD, 11 Eylül 2001 saldırılarının ardından Afganistan’ı işgal ettiğinde, Bay Dobbins, Taliban karşıtı muhalefetin ve ardından yeni hükümetin elçisi olarak seçildi. Kabil’de yağmurlu bir Aralık 2001 gününde, 1989’da kapatılan ABD Büyükelçiliği’nin yeniden açılmasına gururla başkanlık etti.
Biz buradayız ve kalıcı olarak buradayız dedi.
Bu önemli rolü oynamasına rağmen, daha sonra, özellikle 2002’de RAND Corporation’ın iki partili bir düşünce kuruluşu olan Uluslararası Güvenlik ve Savunma Politikası Merkezi’nin direktörü olduğu emekli olduktan sonra, hükümetin Afganistan ve daha sonra Irak’taki çabalarını eleştirmeye başladı.
Harvard’ın Belfer Bilim ve Uluslararası İlişkiler Merkezi direktörü Meghan O’Sullivan, “Kişisel katılımı, analitik kalitesinden ödün vermedi” dedi. “Arenadaki birçok insan için zor olan analizinden umutlarını ayırabiliyordu.”
Üretken bir yazar olan Bay Dobbins, ulus inşası için bir dizi pratik kılavuz yazdı ve ardından bu içgörüleri konuşmalarda, fikir yazılarında ve uzun denemelerde Afganistan ve Irak’taki çabaların yetersiz kaldığını göstermek için kullandı.
2004’te Haberler’ta “Irak gibi hükümet yapısının çöktüğü bir ülkede birinci öncelik kamu güvenliğini sağlamaktır” diye yazmıştı. “Pentagon, yazılımdan çok donanıma, sosyal yapılardan çok altyapıyı iyileştirmeye odaklandı.”
Bay Dobbins hiçbir zaman, aynı zamanda Afganistan’da özel elçi olarak görev yapan Richard C. Holbrooke veya Zalmay Khalilzad gibi çağdaşları kadar halk tarafından tanınmadı. Ancak, kuşağının en iyi dış hizmet memurlarından biri olarak kabul edildi.
Avrupa’da Bay Dobbins ile telefonda görüşen eski dışişleri bakan yardımcısı Robert B. Zoellick, “O, Başkan’ın bir arkadaşının siyasi ajanı değildi,” dedi. “Jim, Amerika’nın başarısı ve dünyadaki konumu için kritik öneme sahip, kendini adamış bir hükümet yetkilisiydi.”
James Francis Dobbins Jr., 3 Mayıs 1942’de Brooklyn’de doğdu. Babası, Gaziler İdaresi’nde bir avukattı; annesi Agnes (Bent) Dobbins ev hanımıydı.
Jim on yaşındayken ailesiyle birlikte babasının atandığı Manila’ya taşındı. Haftalarca birinci sınıf tren ve tekne seyahatini içeren bu deneyim, onda ömür boyu sürecek bir yurtdışında yaşama sevgisi bıraktı.
Lise son yılında Washington’a döndü ve ardından Georgetown Üniversitesi Dış Hizmet Okulu’na kaydoldu. Oradaki son yılında, 1963’te dış hizmet sınavını geçti, ancak Donanmaya çoktan kaydolmuştu.
Mezun olduktan sonra, Amerika’nın Vietnam’a artan katılımını destekleyen bir uçak gemisi olan Bon Homme Richard’da üç yıl görev yaptı. Tonkin Körfezi’ndeki gemisinin yakınında, fiilen Vietnam Savaşı’nı başlatan Kuzey Vietnam kuvvetleriyle çatışmanın kritik anlarında aktifti.
Bay Dobbins terhis olduktan sonra Dışişleri Bakanlığı’na katıldı ve Paris’e gönderildi. ABD Büyükelçiliği Donanma Departmanı partisinde Norveçli model Toril Kleivdal ile tanıştı. 1968’de evlendiler. 2012’de öldü.
Bay Dobbins, oğullarına ek olarak kardeşleri Peter ve Andrew tarafından hayatta kaldı; kız kardeşleri Victoria Dobbins ve Elizabeth Fuller; ve iki torun.
1970’ler ve 1980’ler boyunca Bay Dobbins, Avrupa Birliği’nin öncüsü olan Avrupa Topluluğu Büyükelçisi de dahil olmak üzere önemi giderek artan bir dizi diplomatik görevde bulundu.
Kariyeri, 1990’ların sonlarında, Haiti’deki ölüm mangaları hakkında ifade verdiğinde iki kongre üyesinin onu yemin altında yalan söylemekle suçlamasıyla neredeyse sarsıldı. Bir iç soruşturma, onu yalandan temize çıkardı, ancak kelime seçiminde “umursamaz” olduğu sonucuna vardı.
Bay Dobbins, soruşturmanın nihai raporunun politikacıları memnun edecek şekilde değiştirildiğini iddia etti. Temyize başvurdu ve Mart 2001’de kendi deyimiyle “önemli mali tazminat” aldı.
Senato onaylı bir pozisyona atanma olasılığını ortadan kaldırdığına inansa da, olayın kariyeri üzerinde uzun vadeli bir etkisi olmadı.
RAND’da on yıl geçirdikten sonra, Bay Dobbins 2013’te ABD’nin Irak ve Pakistan Özel Temsilcisi olarak devlet hizmetine geri döndü.
Dobbins’in eski Dışişleri Bakanı John Kerry, “O, kendi kuşağının en iyi dışişleri yetkililerinden biri, hayatını kamu hizmetine adamış ve bölgede ve Washington’da saygı kazanmış bir adam” dedi. bir yıl sonra geri adım attı.
Analiz ve raporlar sunmaya devam ettiği RAND’a döndü. Ölümünden birkaç hafta önce oradaydı ve hastalığının ilerlemiş aşamasına rağmen Ukrayna’nın yeniden inşasına ilişkin bir raporun yazarlarından biriydi.