BenMelek
New member
Rus kuvvetleri o kadar yakındı ki, 79. Hava Taarruz Tugayı’ndan Ukraynalı bir asker olan Boghdan, onların kazdıklarını görebiliyordu.
Doğu Ukrayna’daki bu ıssız kavrulmuş toprak parçasında ölmemek için yapmanız gereken şey kazmak. Boghdan, Rusların ölmesini istiyor. Bu yüzden, omuzdan ateşlemeli, roket güdümlü bir el bombası fırlatıcısını kaldırdı, siperinin kenarına monte edilmiş kum torbalarının üzerinden baktı ve ateş etti. Kazma durdu. Birkaç dakika sonra, Rus askerleri bir dizi otomatik atış yaptı. Sonra sessizleşti.
“Onları susturduk,” dedi Boghdan, yerin daha derinlerindeki bir sığınağa doğru ilerlerken mutlu bir şekilde. “Sadece kahveme ihtiyacım var.”
Bu, Rusların sadece 300 metre uzakta olduğu, Ukrayna ordusunun sıfır hat pozisyonu dediği – ön hatların en ucu – yaşamdır.
Donmuş toprak parçalarının yerini çamurlu, kalın balçıklara bıraktığı çamur ve pislikte, öldürmenin ve ölmenin pek çok yolu vardır. Rus helikopterleri düzenli olarak Ukrayna siperlerini bombalıyor. Ruslar, Ukrayna mevzilerini kilometrelerce öteden ağır toplarla bombalıyor ve gecenin karanlığında Ukrayna siperlerine sızmaya çalışmak için küçük asker grupları gönderiyor.
Güçlü dronlar, gözetleme için yüksek tepelerde daire çiziyor ve daha küçük, kullanıma hazır quadrokopterler, doğaçlama patlayıcı cihazları siperlere bırakıyor.
Rus saldırıları, zırhlı araçları ve tankları kapsayabilir veya bir sipere saldırmaya çalışan piyade dalgaları halinde gelebilir.
Ukraynalılar sert karşılık verdi. Ve Donetsk bölgesindeki yıkılan Marinka şehrinin yakınındaki bu ön cepte, bir yıl boyunca Rusların her yeni toprak fethetme girişimini büyük ölçüde engellediler.
Haberler’a, savunmaya kararlı oldukları parçalanmış Ukrayna toprakları üzerinde Rusları görecek kadar yakın askerler için savaşın nasıl hissettirdiğini daha iyi anlaması için, cephe hattının en ucundaki 79. Tugay askerlerine nadiren erişim izni verildi. Askerlerin tam isimleri güvenlik nedeniyle gizli tutuluyor.
Washington’daki bir araştırma kuruluşu olan Stratejik ve Uluslararası Çalışmalar Merkezi tarafından Şubat ayında yayınlanan bir rapora göre, kış boyunca süren yoğun çatışmalara rağmen Rusya, Eylül ayından bu yana tüm Doğu Cephesinin yalnızca yaklaşık 400 mil karesini ele geçirebildi.
Siperleri ziyaret ederken, kazılmış ve güçlendirilmiş hatları kırmanın neden ölümcül bir iş olduğu anlaşılıyor. Ancak zeminde durmanın da büyük bir bedeli var. Times’ın ziyaretinden iki gün önce, 79. Tugay ağır kayıplar vermişti, amansız mücadelenin faturası donuk ve kanlı gözlerinde görülüyordu.
Askerler ölmeye hazır olduklarını söylediler. Bu bir hayatta kalma savaşı, dediler, sadece kendileri için değil, ulusları için. 79’uncu Birlik, Ukrayna’nın seçkin birliklerinden biridir ve kuvvetleri Ruslarla bozkırlarda, ormanların içinden ve harabe şehirlerde savaşmıştır. Şimdi askerler, 2014’ten beri Rusya ve vekillerinin kalesi olan Donetsk şehrinden yaklaşık 24 kilometre uzakta mevzi tutmakla suçlanıyor.
Marinka kasabası, savaş öncesi yaklaşık 9.000 sakin tarafından terk edilmiş, haritada bir noktanın ötesinde gerçekten mevcut değil. Uzun zaman önce, Rus kuvvetleri tarafından harap edilmiş, binaları yerle bir edilmiş veya kömürleşmiş, içi oyulmuş mermilere indirgenmiş yerlerden biriydi. Ancak Ukraynalılar için Marinka’nın savunması kaldı.
Ukraynalılar tarafından ele geçirilen bir Rusça el kitabına göre, Ruslar oradaki Ukrayna hatlarını yaklaşık bir yıldır yarmayı başaramadıktan sonra, Ruslar kısa süre önce taktiklerini gözden geçirdiler ve Ukrayna savunmasında yararlanabilecekleri delikler açmaya çalışan küçük saldırı gruplarına yöneldiler.
Kılavuz, 12 ila 15 üyeden oluşan saldırı müfrezelerinin, bir Ukrayna siperine sızmak için ek ateş gücüyle desteklenen en az üç kişilik taktik gruplara nasıl bölünebileceğini anlatıyor.
Ukraynalı askerler, öldürülme oranlarının yüksek olması nedeniyle bu gruplara “et” demeye başladılar.
Saldırılara yakından tanık olan Ukraynalı savaşçılar, Rusların öldürüleceklerini bildikleri için genellikle bir sipere saldırmak için ilk piyade dalgasını gönderdiklerini söylüyor. Rus gözlemciler, Ukrayna’nın atış mevzilerini not ediyor ve bu yerleri hedef alan bir havan topu ve topçu ateşi yağmuru başlatıyor. Daha sonra ikinci bir Rus piyade dalgası içeri girer ve sipere sızmaya çalışır.
Bu, bir asırdan daha uzun bir süre önce Birinci Dünya Savaşı “Savaş” sırasında siperlerde sinen milyonlarca asker tarafından tanınan acımasız bir taktiktir; iyi savunulan siperleri aşmanın şaşırtıcı bir maliyeti vardır.
“Piyade birimleri saman gibi ateşli fırına kaybolur” diye yazdı.
Ukraynalı askerler, Marinka’nın dışındaki sıfır hattına ulaşmak için bir siper ağını geriye doğru, tanklar için bırakılan açık boşlukları ve yıkık köyleri geçerek geçmelidir.
Hendekler, içine bir havan topu veya top mermisi düşmesi durumunda patlamayı kontrol altına almak için kıvrımlı olarak inşa edilmiştir. Konturları gizlemek için üzerlerine ağlar ve böğürtlenler yerleştirilir. Coğrafya konusunda bilgili olan Ukraynalı askerler, sürekli olarak tehditleri gözetleyen gözcülere sahiptir.
Sakin anlarda – ve hatta Ukrayna’nın en tartışmalı köşelerinde bile, bir sonraki şiddet patlamasını beklemek için çok zaman harcanıyor – askerler yemeklerini teneke kutulardan yiyor ve siperlerde fare avlamak için devriye gezen sözde “Ukrayna savaş kedileri” ile ilgileniyor.
600 mil boyunca uzanan ön cephede, her iki ordu da binlerce kilometrelik siper kazdı – bir ağın düşmesi durumunda askerlerin daha güvenli konumlara çekilebilmesi için filolar halinde düzenlendi.
Rusya, küçük çaplı saldırılara ek olarak haftalardır tank kolonları da dahil olmak üzere daha geniş saldırılarla Ukrayna hatlarını yarmaya çalışıyor. Times’ın ziyaretinden kısa bir süre sonra, 79. Tugay’dan keşif birimleri, yakınlarda Rus tanklarının ve zırhlı araçlarının hareketini tespit etti.
Tugay tarafından yapılan açıklamaya göre Ruslar, “büyük bir saldırı başlatmak” için kanatlardaki siperlerin etrafından dolanmaya çalıştı.
Ancak yakalandılar ve Javelin tanksavar füzelerini kullanan paraşütçüler birkaç Rus tankına ve piyade savaş aracına zarar verdi, yıkım tugay tarafından yayınlanan videolarda yakalandı.
Siperlere döndüklerinde askerler, Rusların gelmeye devam edeceğini biliyor. Ve kendilerine saldıracakları güne hazır olduklarını söylüyorlar.
Tyler Hicks raporlamaya katkıda bulundu.
Doğu Ukrayna’daki bu ıssız kavrulmuş toprak parçasında ölmemek için yapmanız gereken şey kazmak. Boghdan, Rusların ölmesini istiyor. Bu yüzden, omuzdan ateşlemeli, roket güdümlü bir el bombası fırlatıcısını kaldırdı, siperinin kenarına monte edilmiş kum torbalarının üzerinden baktı ve ateş etti. Kazma durdu. Birkaç dakika sonra, Rus askerleri bir dizi otomatik atış yaptı. Sonra sessizleşti.
“Onları susturduk,” dedi Boghdan, yerin daha derinlerindeki bir sığınağa doğru ilerlerken mutlu bir şekilde. “Sadece kahveme ihtiyacım var.”
Bu, Rusların sadece 300 metre uzakta olduğu, Ukrayna ordusunun sıfır hat pozisyonu dediği – ön hatların en ucu – yaşamdır.
Donmuş toprak parçalarının yerini çamurlu, kalın balçıklara bıraktığı çamur ve pislikte, öldürmenin ve ölmenin pek çok yolu vardır. Rus helikopterleri düzenli olarak Ukrayna siperlerini bombalıyor. Ruslar, Ukrayna mevzilerini kilometrelerce öteden ağır toplarla bombalıyor ve gecenin karanlığında Ukrayna siperlerine sızmaya çalışmak için küçük asker grupları gönderiyor.
Güçlü dronlar, gözetleme için yüksek tepelerde daire çiziyor ve daha küçük, kullanıma hazır quadrokopterler, doğaçlama patlayıcı cihazları siperlere bırakıyor.
Rus saldırıları, zırhlı araçları ve tankları kapsayabilir veya bir sipere saldırmaya çalışan piyade dalgaları halinde gelebilir.
Ukraynalılar sert karşılık verdi. Ve Donetsk bölgesindeki yıkılan Marinka şehrinin yakınındaki bu ön cepte, bir yıl boyunca Rusların her yeni toprak fethetme girişimini büyük ölçüde engellediler.
Haberler’a, savunmaya kararlı oldukları parçalanmış Ukrayna toprakları üzerinde Rusları görecek kadar yakın askerler için savaşın nasıl hissettirdiğini daha iyi anlaması için, cephe hattının en ucundaki 79. Tugay askerlerine nadiren erişim izni verildi. Askerlerin tam isimleri güvenlik nedeniyle gizli tutuluyor.
Washington’daki bir araştırma kuruluşu olan Stratejik ve Uluslararası Çalışmalar Merkezi tarafından Şubat ayında yayınlanan bir rapora göre, kış boyunca süren yoğun çatışmalara rağmen Rusya, Eylül ayından bu yana tüm Doğu Cephesinin yalnızca yaklaşık 400 mil karesini ele geçirebildi.
Siperleri ziyaret ederken, kazılmış ve güçlendirilmiş hatları kırmanın neden ölümcül bir iş olduğu anlaşılıyor. Ancak zeminde durmanın da büyük bir bedeli var. Times’ın ziyaretinden iki gün önce, 79. Tugay ağır kayıplar vermişti, amansız mücadelenin faturası donuk ve kanlı gözlerinde görülüyordu.
Askerler ölmeye hazır olduklarını söylediler. Bu bir hayatta kalma savaşı, dediler, sadece kendileri için değil, ulusları için. 79’uncu Birlik, Ukrayna’nın seçkin birliklerinden biridir ve kuvvetleri Ruslarla bozkırlarda, ormanların içinden ve harabe şehirlerde savaşmıştır. Şimdi askerler, 2014’ten beri Rusya ve vekillerinin kalesi olan Donetsk şehrinden yaklaşık 24 kilometre uzakta mevzi tutmakla suçlanıyor.
Marinka kasabası, savaş öncesi yaklaşık 9.000 sakin tarafından terk edilmiş, haritada bir noktanın ötesinde gerçekten mevcut değil. Uzun zaman önce, Rus kuvvetleri tarafından harap edilmiş, binaları yerle bir edilmiş veya kömürleşmiş, içi oyulmuş mermilere indirgenmiş yerlerden biriydi. Ancak Ukraynalılar için Marinka’nın savunması kaldı.
Ukraynalılar tarafından ele geçirilen bir Rusça el kitabına göre, Ruslar oradaki Ukrayna hatlarını yaklaşık bir yıldır yarmayı başaramadıktan sonra, Ruslar kısa süre önce taktiklerini gözden geçirdiler ve Ukrayna savunmasında yararlanabilecekleri delikler açmaya çalışan küçük saldırı gruplarına yöneldiler.
Kılavuz, 12 ila 15 üyeden oluşan saldırı müfrezelerinin, bir Ukrayna siperine sızmak için ek ateş gücüyle desteklenen en az üç kişilik taktik gruplara nasıl bölünebileceğini anlatıyor.
Ukraynalı askerler, öldürülme oranlarının yüksek olması nedeniyle bu gruplara “et” demeye başladılar.
Saldırılara yakından tanık olan Ukraynalı savaşçılar, Rusların öldürüleceklerini bildikleri için genellikle bir sipere saldırmak için ilk piyade dalgasını gönderdiklerini söylüyor. Rus gözlemciler, Ukrayna’nın atış mevzilerini not ediyor ve bu yerleri hedef alan bir havan topu ve topçu ateşi yağmuru başlatıyor. Daha sonra ikinci bir Rus piyade dalgası içeri girer ve sipere sızmaya çalışır.
Bu, bir asırdan daha uzun bir süre önce Birinci Dünya Savaşı “Savaş” sırasında siperlerde sinen milyonlarca asker tarafından tanınan acımasız bir taktiktir; iyi savunulan siperleri aşmanın şaşırtıcı bir maliyeti vardır.
“Piyade birimleri saman gibi ateşli fırına kaybolur” diye yazdı.
Ukraynalı askerler, Marinka’nın dışındaki sıfır hattına ulaşmak için bir siper ağını geriye doğru, tanklar için bırakılan açık boşlukları ve yıkık köyleri geçerek geçmelidir.
Hendekler, içine bir havan topu veya top mermisi düşmesi durumunda patlamayı kontrol altına almak için kıvrımlı olarak inşa edilmiştir. Konturları gizlemek için üzerlerine ağlar ve böğürtlenler yerleştirilir. Coğrafya konusunda bilgili olan Ukraynalı askerler, sürekli olarak tehditleri gözetleyen gözcülere sahiptir.
Sakin anlarda – ve hatta Ukrayna’nın en tartışmalı köşelerinde bile, bir sonraki şiddet patlamasını beklemek için çok zaman harcanıyor – askerler yemeklerini teneke kutulardan yiyor ve siperlerde fare avlamak için devriye gezen sözde “Ukrayna savaş kedileri” ile ilgileniyor.
600 mil boyunca uzanan ön cephede, her iki ordu da binlerce kilometrelik siper kazdı – bir ağın düşmesi durumunda askerlerin daha güvenli konumlara çekilebilmesi için filolar halinde düzenlendi.
Rusya, küçük çaplı saldırılara ek olarak haftalardır tank kolonları da dahil olmak üzere daha geniş saldırılarla Ukrayna hatlarını yarmaya çalışıyor. Times’ın ziyaretinden kısa bir süre sonra, 79. Tugay’dan keşif birimleri, yakınlarda Rus tanklarının ve zırhlı araçlarının hareketini tespit etti.
Tugay tarafından yapılan açıklamaya göre Ruslar, “büyük bir saldırı başlatmak” için kanatlardaki siperlerin etrafından dolanmaya çalıştı.
Ancak yakalandılar ve Javelin tanksavar füzelerini kullanan paraşütçüler birkaç Rus tankına ve piyade savaş aracına zarar verdi, yıkım tugay tarafından yayınlanan videolarda yakalandı.
Siperlere döndüklerinde askerler, Rusların gelmeye devam edeceğini biliyor. Ve kendilerine saldıracakları güne hazır olduklarını söylüyorlar.
Tyler Hicks raporlamaya katkıda bulundu.