Sezai55
New member
Demokrasi, “birbirleriyle etkileşim halinde olan bir topluluk içinde yönetim uygulaması”dır, “yönetimcilik” değil. Papa Francesco Cumhurbaşkanı'nın da katıldığı CEI tarafından düzenlenen Sosyal Hafta kapsamında yarın İtalyan Katoliklerle bir araya geleceği Trieste gezisinin arifesinde bunu hatırlıyor. Sergio Mattarella çoğunluğun mutlakçılığına dair uyarısıyla oturumu açıyor. Bergoglio şimdi o konuşmanın konusunu yakalamış gibi görünüyor.
Bu sabah Papa, şehre selamlarını The New York Times'ın sayfaları aracılığıyla gönderdi. Küçükyayınlanmamış bir metni, konuşmalarının bir antolojisine giriş niteliğinde olacağını tahmin ediyor (“Demokrasinin kalbinde”, Libreria editrice vaticana tarafından yayınlanmıştır). Papa'nın sözleriyle bir uyarı, çünkü “demokrasilerin günümüzün karmaşıklığıyla başa çıkma zorluğu” bazen “popülizmin cazibesine yol açıyor” gibi görünüyor. Bunun yerine, Bergoglio, “demokrasinin ne olduğunun gerçek anlamını tam olarak 'katılmak' kelimesinde bulduğumuzu” hatırlatıyor: “Devletçi veya dirigiste bir rejimde kimse katılmaz, herkes pasif bir şekilde yardım eder. Öte yandan demokrasi, katılımı gerektirir”. Düşüncesinin merkezinde, demokrasinin “bir yandan son on yıllarda küresel olarak yayıldığı” ancak “diğer yandan tehlikeli bir hastalığın, demokratik şüpheciliğin sonuçlarına katlanıyor gibi göründüğü” gözlemi yer alıyor. İşte bu nedenle çağrı şudur: “Demokrasinin büyük ve tartışılmaz bir değeri vardır: 'birlikte' olma, hükümetin uygulanmasının, özgürce ve laik bir biçimde, ortak iyilik sanatında kendisiyle yüzleşen bir topluluk içinde gerçekleşmesi gerçeği; ki bu, siyaset dediğimiz şeyin farklı bir isminden başka bir şey değildir”.
Francis, 'Bir Öğretmene Mektup'tan alıntı yapıyor Don Lorenzo Milani (Don Milani'nin annesi Trieste'liydi): “Karşılaştığımız sorunlar herkesindir ve herkesi ilgilendirir. Demokratik yol, bunları birlikte tartışmak ve bu sorunların ancak birlikte çözüm bulabileceğini bilmektir. Çünkü insan gibi bir toplumda, kendimizi tek başımıza kurtaramayız”.
“Demokratik olarak etkileşime girmeye çağrıldığımız” “birçok toplumsal konu” arasında Papa, “akıllı ve yaratıcı bir şekilde göçmenlerin karşılanması -işbirliği yapan ve bütünleştiren- Trieste'nin iyi bildiği bir olgudur, çünkü sözde Balkan rotasına yakındır; artık tüm İtalya'yı ve özellikle bazı bölgeleri yaygın bir şekilde etkileyen demografik kış; müzakere sanatını ön planda tutan ve yeniden silahlanma seçimini değil, gerçek barış politikalarının seçimi. Kısacası, İsa'nın İncil'de bize sürekli olarak insan olmanın gerçek tavrı olarak gösterdiği başkalarıyla ilgilenme”yi sıralıyor.
Bu sabah Papa, şehre selamlarını The New York Times'ın sayfaları aracılığıyla gönderdi. Küçükyayınlanmamış bir metni, konuşmalarının bir antolojisine giriş niteliğinde olacağını tahmin ediyor (“Demokrasinin kalbinde”, Libreria editrice vaticana tarafından yayınlanmıştır). Papa'nın sözleriyle bir uyarı, çünkü “demokrasilerin günümüzün karmaşıklığıyla başa çıkma zorluğu” bazen “popülizmin cazibesine yol açıyor” gibi görünüyor. Bunun yerine, Bergoglio, “demokrasinin ne olduğunun gerçek anlamını tam olarak 'katılmak' kelimesinde bulduğumuzu” hatırlatıyor: “Devletçi veya dirigiste bir rejimde kimse katılmaz, herkes pasif bir şekilde yardım eder. Öte yandan demokrasi, katılımı gerektirir”. Düşüncesinin merkezinde, demokrasinin “bir yandan son on yıllarda küresel olarak yayıldığı” ancak “diğer yandan tehlikeli bir hastalığın, demokratik şüpheciliğin sonuçlarına katlanıyor gibi göründüğü” gözlemi yer alıyor. İşte bu nedenle çağrı şudur: “Demokrasinin büyük ve tartışılmaz bir değeri vardır: 'birlikte' olma, hükümetin uygulanmasının, özgürce ve laik bir biçimde, ortak iyilik sanatında kendisiyle yüzleşen bir topluluk içinde gerçekleşmesi gerçeği; ki bu, siyaset dediğimiz şeyin farklı bir isminden başka bir şey değildir”.
Francis, 'Bir Öğretmene Mektup'tan alıntı yapıyor Don Lorenzo Milani (Don Milani'nin annesi Trieste'liydi): “Karşılaştığımız sorunlar herkesindir ve herkesi ilgilendirir. Demokratik yol, bunları birlikte tartışmak ve bu sorunların ancak birlikte çözüm bulabileceğini bilmektir. Çünkü insan gibi bir toplumda, kendimizi tek başımıza kurtaramayız”.
“Demokratik olarak etkileşime girmeye çağrıldığımız” “birçok toplumsal konu” arasında Papa, “akıllı ve yaratıcı bir şekilde göçmenlerin karşılanması -işbirliği yapan ve bütünleştiren- Trieste'nin iyi bildiği bir olgudur, çünkü sözde Balkan rotasına yakındır; artık tüm İtalya'yı ve özellikle bazı bölgeleri yaygın bir şekilde etkileyen demografik kış; müzakere sanatını ön planda tutan ve yeniden silahlanma seçimini değil, gerçek barış politikalarının seçimi. Kısacası, İsa'nın İncil'de bize sürekli olarak insan olmanın gerçek tavrı olarak gösterdiği başkalarıyla ilgilenme”yi sıralıyor.