BenMelek
New member
Bir yıldan biraz daha uzun bir süre önce, İsrail’in en uzun süre görev yapan lideri Benjamin Netanyahu’nun siyasi kariyeri neredeyse bitmiş gibiydi. Güç olmadan, alaka düzeyini korumak için mücadele etti. Savcılar, avukatlarına, siyaseti yedi yıllığına bırakması karşılığında devam etmekte olan yolsuzluk davasında hapisten kurtulmasını sağlayacak bir savunma anlaşması teklif etmişlerdi.
Müzakereler bozuldu, süreç devam ediyor ve yolsuzluk iddialarını reddeden Netanyahu, bunun yerine geçen yıl üçüncü kez başbakan oldu. Herhangi bir siyasi deli gömleğinden kaçabilen bir sihirbaz olarak itibarını pekiştirdi.
Pazartesi akşamı, Bay Netanyahu benzer şekilde becerikli bir manevra yapmaya çalıştı. İsrail toplumunun dikişlerini yırtan, son derece tartışmalı bir yargı revizyonuyla haftalarca ileri itildikten sonra, Netanyahu başka bir çıkış yolu arıyor.
Protestolar, grevler ve gizli müzakerelerle geçen bir günün ardından – en azından parlamentonun Hamursuz Bayramı tatiline kadar – revizyonun erteleneceğini duyurdu ve muhalefetle arabuluculuk yoluyla bir uzlaşma olasılığını açık bıraktı. Ve onun aşırı sağcı ve dindar aşırı muhafazakarlardan oluşan koalisyonu, en azından bir sonraki krize kadar sendelemeye devam edecek.
Görünüşte, Bay Netanyahu’nun her zaman mükemmel olduğu türden bir dengeleme eylemi gibi görünüyordu. Bunun dışında en zoru bu olabilir.
Ve bu, son günlerde ortaya çıkan sosyal kriz gibi onu tüketen ve İsrail’in Arap dünyasıyla diplomatik bağlarını güçlendirmek ve İran’ın dikkatini dağıtacak tehditlere karşı ABD ile birlikte çalışmak gibi uzun vadeli öncelikleri tüketen bir meydan okuma. nükleer program
Netanyahu biyografi yazarı Anshel Pfeffer, “O her zaman şapkadan tavşan çıkaran sihirbazdır” dedi. “Artık tavşan bulmak gittikçe zorlaşıyor.”
Laik olmasına rağmen, Bay Netanyahu yıllardır ultra-Ortodoks Yahudi partileriyle verimli bir siyasi ittifak sürdürdü. Avrupa kökenli olmasına rağmen, kendisini uzun süredir Orta Doğu kökenli Yahudilerin savunucusu olarak tanıttı. Bir dünya lideri olarak, İsrail’in ABD ile güçlü bağlarını korurken Rusya’dan Vladimir V. Putin ile samimi bir ilişki geliştirdi. Ve yerel bir politikacı olarak, sık sık sağında ve solunda birbirine karşı oynayabileceği partilerle koalisyon hükümetleri kurdu.
Netanyahu’nun nirengi yeteneği, 2020’de, bir Filistin devleti kuruluncaya kadar İsrail’le bağlarını uzun süredir kesmiş olan üç Arap ülkesiyle -Filistinlilere toprak bırakmadan- önemli diplomatik anlaşmalar yapmasına izin verdi. İşgal altındaki Batı Şeria’nın bir bölümünü ilhak etme planının askıya alınması karşılığında Birleşik Arap Emirlikleri ile bu anlaşmalardan ilkini sundu; bu, bazı analistlerin gerçekten uygulamaya niyetlenip niyetlenmediğini sorguladığı bir plandı.
İsrail’de yargı krizi
Çelişkili yetenekleri ona izin verdi. ilk olarak 1996’da sandıklarda 20 puanlık bir açığı aşarak Şimon Peres’i yenerek iktidara geldi. Yolsuzluk sürecine rağmen yeniden yükselme yeteneği, onu önce 2009’da, ardından geçen yılın sonlarında yeniden iktidara getirdi.
Ancak Pazartesi günü, Bay Netanyahu’nun kendisini, hükümetini ve ülkesini içine soktuğu krizden bu sefer kolay çıkamayacağına dair bir his vardı. Kendine biraz zaman kazandırdı. Ancak sokaklardaki rakipleri ile iktidardaki müttefikleri arasındaki sıfır toplamlı bir oyunda, bu ancak çok uzun sürebilir.
Netanyahu, Nisan tatilinden sonra yargı denetimini iptal etmek şöyle dursun, sulandırırsa, kendisine parlamentoda çoğunluk sağlayan aşırı sağcı partilerle geri dönülmez bir kopuş riskiyle karşı karşıya kalır.
Onlara boyun eğer ve Yüksek Mahkeme’nin bağımsızlığını ve hükümeti denetleme yeteneğini zayıflatma planını sürdürürse, hastanelerde, havaalanlarında ve okullarda grevlere yol açan toplumsal krizi derinleştirme ve uzatma riskiyle karşı karşıya kalır. ordudaki huzursuzluk dışarı.
Bay Pfeffer, “Bu bir kaybet-kaybet durumu,” dedi.
Birçoğu için, Bay Netanyahu şimdiden bir şey kaybetti: İsrail’in istikrarına ve güvenliğine öncelik veren güvenilir bir çift olarak itibarını.
Aralık ayında görevine geri dönmeden önce müttefiklerine ve gazetecilere, ülke tarihindeki en sağcı ve dindar muhafazakar koalisyonu oluşturmasına rağmen istikrar sağlayıcı bir etkiye sahip olmaya devam edeceğini defalarca söyledi.
Netanyahu, Aralık ayında Ulusal Halk Radyosu ile yaptığı röportajda, “İki elim de direksiyonda olacak” dedi.
Ancak Pazar günü Savunma Bakanı Yoav Gallant’ı görevden alma kararı, Bay Gallant’ın yargı revizyonunun neden olduğu toplumsal çatlakların devlet güvenliğini tehlikeye attığı konusunda uyarmasından bir gün sonra, güvenlikten çok siyasi mülahazalarla ilgilenen bir liderin eylemlerinin saiksiz olması nedeniyle eleştirmenleri vurdu. olanlar.
Pazartesiyi takip eden kargaşa — sivil huzursuzluk, ülke çapında bir grev, sağlık hizmetlerinin, okulların, uçuşların ve hatta çöp toplamanın askıya alınması — istikrarlı olmaktan çok uzak görünüyordu.
Ulusal yayın kuruluşu Kan tarafından Pazartesi günü yayınlanan bir anket, birçok İsraillinin başbakanları hakkındaki fikirlerini değiştirdiğini gösterdi. İlk kez daha fazla İsrailli, Netanyahu yerine muhalefet milletvekili ve eski genelkurmay başkanı Benny Gantz tarafından yönetilmeyi tercih edeceklerini söyledi. Neredeyse üçte ikisi Bay Gallant’ın görevden alınmasına karşı çıktı ve benzer bir sayı mahkeme yasasının derhal durdurulmasını destekledi.
Bütün bunlar büyük ölçüde Bay Netanyahu’nun daha önceki bir hesaplamasından kaynaklanıyor: yolsuzluktan soruşturulmasına, suçlanmasına ve yargılanmasına rağmen siyasette kalmaya devam ediyor. Bu karar, kendisiyle daha ılımlı müttefikleri arasında bir uçurum yarattı ve onu aşırı sağ ve aşırı muhafazakar partiler dışında birkaç potansiyel koalisyon ortağıyla bıraktı.
Geçen yılki seçimler öncesinde, kendisi de sağcı olan Bay Netanyahu’yu ittifakının aşırı solunda bırakarak onlarla bir blok oluşturdu. Bu, onu, kapsamlı adli değişiklikler de dahil olmak üzere müttefiklerinin önceliklerine bağladı ve önceki koalisyonlarda yaptığı gibi artık merkezde kendisiyle çelişen hedefler arasında üçgen kuramadı.
Eleştirmenler, Bay Netanyahu’nun adaleti baltalamaya çalışmak için kendi nedenleri olduğunu söylüyor: iddianamesini rayından çıkarmak, bu iddiayı reddediyor. Ancak son haftalarda yargıda revizyona gidenler Netanyahu’nun kendisi değil, Netanyahu’nun koalisyon müttefikleri Yariv Levin ve Simcha Rothman’dı.
Netanyahu’nun koalisyon ortakları, adaletin ötesinde, onu en çok ilgilendiren bazı dış politika hedeflerini de baltalıyor.
Aşırı sağcı ulusal güvenlik bakanı Itamar Ben-Gvir, Kudüs’teki Yahudiler tarafından Tapınak Dağı olarak bilinen kutsal bir yer olan ve silahlı polis tarafından çevrili Mescid-i Aksa’nın arazisine girerek Müslümanları kızdırdı.
Aşırı sağcı maliye bakanı Bezalel Smotrich, geçtiğimiz günlerde Filistinli diye bir şey olmadığını söyleyerek İsrail devletini Batı Şeria’daki son şiddet olaylarının merkezindeki bir Filistin kasabasını “silmeye” çağırdığında öfkeye neden oldu.
Her iki adam da Netanyahu’nun İsrail ile Suudi Arabistan arasında ilk kez bağlar kurma, 2020’de İsrail ile Birleşik Arap Emirlikleri arasında kurduğu bağı güçlendirme ve Washington’u İsrail’in İran’ın nükleer altyapısına saldırmasına yardım etmesi için teşvik etme hedeflerini baltaladı.
Netanyahu, Emirliklerin başkenti Abu Dabi’yi ziyaret etmeye davet edilmedi. Bunun yerine, üst düzey bir Batılı yetkiliye göre, üst düzey bir Batılı yetkiliye göre, üst düzey bir Emirlik yetkilisi, diğer şeylerin yanı sıra, Bay Netanyahu ile Bay Ben-Gvir’in eylemleri hakkında konuşmak için sessizce İsrail’i ziyaret etti ve daha özgürce konuşmak için adının gizli kalmasını istedi.
İsrail ile Suudi Arabistan arasındaki resmi ilişkiler mesafeli. Bay Smotrich’in yorumları, Suudi hükümetinin bu ayın başlarında İsrail’in düşmanı İran ile bağlarını yeniden başlatmasından kısa bir süre sonra resmi kınama ve kınamalara yol açtı.
Bay Netanyahu ile Biden hükümeti arasındaki ilişkiler de yıpranmış durumda. Bay Ben-Gvir ve Bay Smotrich ile ilgili hüsranla birleşen adli incelemeyle ilgili Amerikan endişeleri, ikili ilişkideki bant genişliğinin çoğunu tüketti. Amerika’nın dikkatinin Bay Netanyahu’nun İran ve Suudi Arabistan ile ilgili endişelerinden başka yöne çevrilme riski var.
Önceki koalisyonlarda, Bay Netanyahu, Bay Ben-Gvir’i daha az öne çıkan bir konuma düşürmüş olabilir. Şimdi gücü Bay Ben-Gvir’in desteğine bağlı.
Netanyahu, bu desteği kazanmak için Pazartesi günü ona daha büyük bir etki olasılığı sundu ve bir ulusal muhafız kurmayı ve onu Bay Ben-Gvir’in kontrolü altına almayı düşünme sözü verdi.
Carol Sutherland, İsrail’den Moshav Ben Ami’den haberlere katkıda bulundu.
Müzakereler bozuldu, süreç devam ediyor ve yolsuzluk iddialarını reddeden Netanyahu, bunun yerine geçen yıl üçüncü kez başbakan oldu. Herhangi bir siyasi deli gömleğinden kaçabilen bir sihirbaz olarak itibarını pekiştirdi.
Pazartesi akşamı, Bay Netanyahu benzer şekilde becerikli bir manevra yapmaya çalıştı. İsrail toplumunun dikişlerini yırtan, son derece tartışmalı bir yargı revizyonuyla haftalarca ileri itildikten sonra, Netanyahu başka bir çıkış yolu arıyor.
Protestolar, grevler ve gizli müzakerelerle geçen bir günün ardından – en azından parlamentonun Hamursuz Bayramı tatiline kadar – revizyonun erteleneceğini duyurdu ve muhalefetle arabuluculuk yoluyla bir uzlaşma olasılığını açık bıraktı. Ve onun aşırı sağcı ve dindar aşırı muhafazakarlardan oluşan koalisyonu, en azından bir sonraki krize kadar sendelemeye devam edecek.
Görünüşte, Bay Netanyahu’nun her zaman mükemmel olduğu türden bir dengeleme eylemi gibi görünüyordu. Bunun dışında en zoru bu olabilir.
Ve bu, son günlerde ortaya çıkan sosyal kriz gibi onu tüketen ve İsrail’in Arap dünyasıyla diplomatik bağlarını güçlendirmek ve İran’ın dikkatini dağıtacak tehditlere karşı ABD ile birlikte çalışmak gibi uzun vadeli öncelikleri tüketen bir meydan okuma. nükleer program
Netanyahu biyografi yazarı Anshel Pfeffer, “O her zaman şapkadan tavşan çıkaran sihirbazdır” dedi. “Artık tavşan bulmak gittikçe zorlaşıyor.”
Laik olmasına rağmen, Bay Netanyahu yıllardır ultra-Ortodoks Yahudi partileriyle verimli bir siyasi ittifak sürdürdü. Avrupa kökenli olmasına rağmen, kendisini uzun süredir Orta Doğu kökenli Yahudilerin savunucusu olarak tanıttı. Bir dünya lideri olarak, İsrail’in ABD ile güçlü bağlarını korurken Rusya’dan Vladimir V. Putin ile samimi bir ilişki geliştirdi. Ve yerel bir politikacı olarak, sık sık sağında ve solunda birbirine karşı oynayabileceği partilerle koalisyon hükümetleri kurdu.
Netanyahu’nun nirengi yeteneği, 2020’de, bir Filistin devleti kuruluncaya kadar İsrail’le bağlarını uzun süredir kesmiş olan üç Arap ülkesiyle -Filistinlilere toprak bırakmadan- önemli diplomatik anlaşmalar yapmasına izin verdi. İşgal altındaki Batı Şeria’nın bir bölümünü ilhak etme planının askıya alınması karşılığında Birleşik Arap Emirlikleri ile bu anlaşmalardan ilkini sundu; bu, bazı analistlerin gerçekten uygulamaya niyetlenip niyetlenmediğini sorguladığı bir plandı.
İsrail’de yargı krizi
Çelişkili yetenekleri ona izin verdi. ilk olarak 1996’da sandıklarda 20 puanlık bir açığı aşarak Şimon Peres’i yenerek iktidara geldi. Yolsuzluk sürecine rağmen yeniden yükselme yeteneği, onu önce 2009’da, ardından geçen yılın sonlarında yeniden iktidara getirdi.
Ancak Pazartesi günü, Bay Netanyahu’nun kendisini, hükümetini ve ülkesini içine soktuğu krizden bu sefer kolay çıkamayacağına dair bir his vardı. Kendine biraz zaman kazandırdı. Ancak sokaklardaki rakipleri ile iktidardaki müttefikleri arasındaki sıfır toplamlı bir oyunda, bu ancak çok uzun sürebilir.
Netanyahu, Nisan tatilinden sonra yargı denetimini iptal etmek şöyle dursun, sulandırırsa, kendisine parlamentoda çoğunluk sağlayan aşırı sağcı partilerle geri dönülmez bir kopuş riskiyle karşı karşıya kalır.
Onlara boyun eğer ve Yüksek Mahkeme’nin bağımsızlığını ve hükümeti denetleme yeteneğini zayıflatma planını sürdürürse, hastanelerde, havaalanlarında ve okullarda grevlere yol açan toplumsal krizi derinleştirme ve uzatma riskiyle karşı karşıya kalır. ordudaki huzursuzluk dışarı.
Bay Pfeffer, “Bu bir kaybet-kaybet durumu,” dedi.
Birçoğu için, Bay Netanyahu şimdiden bir şey kaybetti: İsrail’in istikrarına ve güvenliğine öncelik veren güvenilir bir çift olarak itibarını.
Aralık ayında görevine geri dönmeden önce müttefiklerine ve gazetecilere, ülke tarihindeki en sağcı ve dindar muhafazakar koalisyonu oluşturmasına rağmen istikrar sağlayıcı bir etkiye sahip olmaya devam edeceğini defalarca söyledi.
Netanyahu, Aralık ayında Ulusal Halk Radyosu ile yaptığı röportajda, “İki elim de direksiyonda olacak” dedi.
Ancak Pazar günü Savunma Bakanı Yoav Gallant’ı görevden alma kararı, Bay Gallant’ın yargı revizyonunun neden olduğu toplumsal çatlakların devlet güvenliğini tehlikeye attığı konusunda uyarmasından bir gün sonra, güvenlikten çok siyasi mülahazalarla ilgilenen bir liderin eylemlerinin saiksiz olması nedeniyle eleştirmenleri vurdu. olanlar.
Pazartesiyi takip eden kargaşa — sivil huzursuzluk, ülke çapında bir grev, sağlık hizmetlerinin, okulların, uçuşların ve hatta çöp toplamanın askıya alınması — istikrarlı olmaktan çok uzak görünüyordu.
Ulusal yayın kuruluşu Kan tarafından Pazartesi günü yayınlanan bir anket, birçok İsraillinin başbakanları hakkındaki fikirlerini değiştirdiğini gösterdi. İlk kez daha fazla İsrailli, Netanyahu yerine muhalefet milletvekili ve eski genelkurmay başkanı Benny Gantz tarafından yönetilmeyi tercih edeceklerini söyledi. Neredeyse üçte ikisi Bay Gallant’ın görevden alınmasına karşı çıktı ve benzer bir sayı mahkeme yasasının derhal durdurulmasını destekledi.
Bütün bunlar büyük ölçüde Bay Netanyahu’nun daha önceki bir hesaplamasından kaynaklanıyor: yolsuzluktan soruşturulmasına, suçlanmasına ve yargılanmasına rağmen siyasette kalmaya devam ediyor. Bu karar, kendisiyle daha ılımlı müttefikleri arasında bir uçurum yarattı ve onu aşırı sağ ve aşırı muhafazakar partiler dışında birkaç potansiyel koalisyon ortağıyla bıraktı.
Geçen yılki seçimler öncesinde, kendisi de sağcı olan Bay Netanyahu’yu ittifakının aşırı solunda bırakarak onlarla bir blok oluşturdu. Bu, onu, kapsamlı adli değişiklikler de dahil olmak üzere müttefiklerinin önceliklerine bağladı ve önceki koalisyonlarda yaptığı gibi artık merkezde kendisiyle çelişen hedefler arasında üçgen kuramadı.
Eleştirmenler, Bay Netanyahu’nun adaleti baltalamaya çalışmak için kendi nedenleri olduğunu söylüyor: iddianamesini rayından çıkarmak, bu iddiayı reddediyor. Ancak son haftalarda yargıda revizyona gidenler Netanyahu’nun kendisi değil, Netanyahu’nun koalisyon müttefikleri Yariv Levin ve Simcha Rothman’dı.
Netanyahu’nun koalisyon ortakları, adaletin ötesinde, onu en çok ilgilendiren bazı dış politika hedeflerini de baltalıyor.
Aşırı sağcı ulusal güvenlik bakanı Itamar Ben-Gvir, Kudüs’teki Yahudiler tarafından Tapınak Dağı olarak bilinen kutsal bir yer olan ve silahlı polis tarafından çevrili Mescid-i Aksa’nın arazisine girerek Müslümanları kızdırdı.
Aşırı sağcı maliye bakanı Bezalel Smotrich, geçtiğimiz günlerde Filistinli diye bir şey olmadığını söyleyerek İsrail devletini Batı Şeria’daki son şiddet olaylarının merkezindeki bir Filistin kasabasını “silmeye” çağırdığında öfkeye neden oldu.
Her iki adam da Netanyahu’nun İsrail ile Suudi Arabistan arasında ilk kez bağlar kurma, 2020’de İsrail ile Birleşik Arap Emirlikleri arasında kurduğu bağı güçlendirme ve Washington’u İsrail’in İran’ın nükleer altyapısına saldırmasına yardım etmesi için teşvik etme hedeflerini baltaladı.
Netanyahu, Emirliklerin başkenti Abu Dabi’yi ziyaret etmeye davet edilmedi. Bunun yerine, üst düzey bir Batılı yetkiliye göre, üst düzey bir Batılı yetkiliye göre, üst düzey bir Emirlik yetkilisi, diğer şeylerin yanı sıra, Bay Netanyahu ile Bay Ben-Gvir’in eylemleri hakkında konuşmak için sessizce İsrail’i ziyaret etti ve daha özgürce konuşmak için adının gizli kalmasını istedi.
İsrail ile Suudi Arabistan arasındaki resmi ilişkiler mesafeli. Bay Smotrich’in yorumları, Suudi hükümetinin bu ayın başlarında İsrail’in düşmanı İran ile bağlarını yeniden başlatmasından kısa bir süre sonra resmi kınama ve kınamalara yol açtı.
Bay Netanyahu ile Biden hükümeti arasındaki ilişkiler de yıpranmış durumda. Bay Ben-Gvir ve Bay Smotrich ile ilgili hüsranla birleşen adli incelemeyle ilgili Amerikan endişeleri, ikili ilişkideki bant genişliğinin çoğunu tüketti. Amerika’nın dikkatinin Bay Netanyahu’nun İran ve Suudi Arabistan ile ilgili endişelerinden başka yöne çevrilme riski var.
Önceki koalisyonlarda, Bay Netanyahu, Bay Ben-Gvir’i daha az öne çıkan bir konuma düşürmüş olabilir. Şimdi gücü Bay Ben-Gvir’in desteğine bağlı.
Netanyahu, bu desteği kazanmak için Pazartesi günü ona daha büyük bir etki olasılığı sundu ve bir ulusal muhafız kurmayı ve onu Bay Ben-Gvir’in kontrolü altına almayı düşünme sözü verdi.
Carol Sutherland, İsrail’den Moshav Ben Ami’den haberlere katkıda bulundu.