KripTon
Member
Birinci kere teorik fizikçi Albert Einstein tarafınca 1915’te tanımlanan ve ”kütleçekimsel merceklenme” olarak bilinen bu kozmik imaj, uzaydaki büyük bir nesniçin gelen yerçekimi alanı uzayı büktüğünde ve uzaktaki bir nesniçin gelen ışığı saptırdığında meydana geliyor.
NASA’nın Hubble Uzay Teleskobu’ndan gelen imajın incelemesi İspanya’nın Murcia kentindeki Universidad Politécnica de Cartagena’dan bir takım tarafınca yürütülüyor.
Galaksiden gelen ışığın 9 milyar yaşında olduğu, kozmosun yalnızca 5 milyar yıl yaşında olduğu bilindiğinden hareketle, bunun yeni galaksi ve yıldız oluşumuna dair ayrıntılar verdiği görüldü. Einstein halkası, en son Fornax takımyıldızında ve Dünya’dan 3.5 milyar ışık yılı uzaklıkta geçen yıl Aralık ayında astronomlar tarafınca gözlemlenmişti.
Bilim insanları tarafınca Hubble’ın bu son Einstein halkası müşahedesinin, kainatın doğuşuna dair vereceği ayrıntıların yanında yeni galaksi ve yıldız oluşumunu da aydınlatacağı iddia ediliyor.
EINSTEIN HALKASI NEDİR?
Einstein Halkası bir kütleçekimsel merkceklenme efekti ve genel gorelilik kanunu kapsamında ‘’evrensel büyük illüzyon’’ olarak bilinir.
İllüzyonun kendisini görmek, birinci vakit içinderda Ağustos 1990’da fırlatılan Hubble Uzay Teleskobu üzere kuvvetli teleskoplar gerektirir. Einstein halkası, ortaya çıkan halka gibisi bir ışık döngüsüyle bu fenomenin en çarpıcılarından biridir.
100 yıldan uzun bir vakit evvel Einstein, şayet yerçekimi uzayı kauçuk bir levhayı esnetir ve büker üzere yamultursa, uzaktaki nesnelerin imajlarının büyümüş, parlaklaşmış ve luna parklarda bulunan aynalardaki üzere bozulmaya uğramış olacağını söylemişti.
Bunun sebebi, ışıklarının uzayın görünmez bir duvar halısı boyunca seyahat ederken bükülmesi ve vakit zaman Dünya’ya giden ışık yolunun önüne çıkan objelerin oluşturduğu kütleçekimsel “çukurlardan” geçmesidir.
Hubble tarafınca 2020’de görülen en son örnek, GAL-CLUS-022058s olarak kataloglanmıştır ve gökbilimciler tarafınca “Erimiş Halka” olarak isimlendirilmiştir.
Mercekleme efekti, uzaktaki bir galaksinin içeriğinin birden çok manzarasını oluşturur ve ışığı büyüterek bir yay biçimine bulaşmış üzere görünmesini sağlar.
Bu uzak galaksiden gelen ışığın Dünya’ya ulaşması dokuz milyar yıl sürdü, lakin büyütme, astronomlara uzak geçmişe yakından bir bakış sağlıyor.
NASA’nın Hubble Uzay Teleskobu’ndan gelen imajın incelemesi İspanya’nın Murcia kentindeki Universidad Politécnica de Cartagena’dan bir takım tarafınca yürütülüyor.
Galaksiden gelen ışığın 9 milyar yaşında olduğu, kozmosun yalnızca 5 milyar yıl yaşında olduğu bilindiğinden hareketle, bunun yeni galaksi ve yıldız oluşumuna dair ayrıntılar verdiği görüldü. Einstein halkası, en son Fornax takımyıldızında ve Dünya’dan 3.5 milyar ışık yılı uzaklıkta geçen yıl Aralık ayında astronomlar tarafınca gözlemlenmişti.
Bilim insanları tarafınca Hubble’ın bu son Einstein halkası müşahedesinin, kainatın doğuşuna dair vereceği ayrıntıların yanında yeni galaksi ve yıldız oluşumunu da aydınlatacağı iddia ediliyor.
EINSTEIN HALKASI NEDİR?
Einstein Halkası bir kütleçekimsel merkceklenme efekti ve genel gorelilik kanunu kapsamında ‘’evrensel büyük illüzyon’’ olarak bilinir.
İllüzyonun kendisini görmek, birinci vakit içinderda Ağustos 1990’da fırlatılan Hubble Uzay Teleskobu üzere kuvvetli teleskoplar gerektirir. Einstein halkası, ortaya çıkan halka gibisi bir ışık döngüsüyle bu fenomenin en çarpıcılarından biridir.
100 yıldan uzun bir vakit evvel Einstein, şayet yerçekimi uzayı kauçuk bir levhayı esnetir ve büker üzere yamultursa, uzaktaki nesnelerin imajlarının büyümüş, parlaklaşmış ve luna parklarda bulunan aynalardaki üzere bozulmaya uğramış olacağını söylemişti.
Bunun sebebi, ışıklarının uzayın görünmez bir duvar halısı boyunca seyahat ederken bükülmesi ve vakit zaman Dünya’ya giden ışık yolunun önüne çıkan objelerin oluşturduğu kütleçekimsel “çukurlardan” geçmesidir.
Hubble tarafınca 2020’de görülen en son örnek, GAL-CLUS-022058s olarak kataloglanmıştır ve gökbilimciler tarafınca “Erimiş Halka” olarak isimlendirilmiştir.
Mercekleme efekti, uzaktaki bir galaksinin içeriğinin birden çok manzarasını oluşturur ve ışığı büyüterek bir yay biçimine bulaşmış üzere görünmesini sağlar.
Bu uzak galaksiden gelen ışığın Dünya’ya ulaşması dokuz milyar yıl sürdü, lakin büyütme, astronomlara uzak geçmişe yakından bir bakış sağlıyor.