Ebeveynler çocuklarını sanal ortamda ne kadar koruyabilir?

Sezai55

New member
Türkiye İstatistik Kurumu‘nun (TÜİK), “2021 yılı Çocuklarda Bilişim Teknolojileri Kullanım Araştırması”, yayınlandı. Araştırmaya nazaran, internet kullanması, 6-15 yaş kümesindeki çocuklar için 2013’te yüzde 50,8 iken 2021’de yüzde 82,7 oldu.

Nizamlı internet kullanan erkek çocukların oranının 2013’te yüzde 92,8 iken 2021’de yüzde 98,9’a, kız çocukların oranının ise yüzde 90,7’den yüzde 98,4’e çıktığı görüldü.

Hususla ilgili değerlendirmelerde bulunan Bilfen ilköğretim Kurumları Bilişim Teknolojileri Kısım Lideri Ululuğa Esra Algan şunları söz etti:

“Hepimizin günlük ömrünün yeni bir düzenle bir daha yapılandığı pandemi sürecinde iş yapış sistemlerimiz, öğrenme, toplumsallaşma, cümbüş anlayışımız büsbütün dijitale taşındı. Bu periyot bununla birlikte tüm kurumların ve bireylerin de geçirdiği bir süratli dijital dönüşüm süreci oldu. Bu sürece en süratli adapte olan ise çocuklarımızdı. Yüz yüze eğitimin ekranlara taşındığı pandemi periyodunda çocuklarımızın internet kullanmasının artması ve çevrim içi derse katılma yüzdesinin en çok olması beklediğimiz bir oran. Toplumsal medya ve oyun oynama yüzlerinde de artış görüyoruz. Bu oranları kıymetlendirmek için yüzdelerin ardındaki kullanım gayelerinin neler olduğunu görmek gerek.

Eğitimde hakikat ve manalı teknoloji kullanmasından bahsedebilmek için süratle gelişen teknolojinin emel için değil öğrenmeyi destekleyecek biçimde bir araç olarak kullanmak ve pedagojiyi etkin bir öğrenme ortamında yapılandırmak gerekir. Yanlışsız yapılandırılan teknoloji entegrasyonu öğrenenin kendini teknoloji kullanarak tabir etmesini ve öğrenme delilleri sunmasına imkan sağlar. Eğitimin büsbütün çevrim içi platforma taşındığı bu vakitte öğrencinin etkin bir öğrenen olarak derse katılması, teknoloji ile üretmesi ve sorgulaması sağlandı mı? Yoksa öğrenci yalnızca TV izler üzere öğretmeni dinleyen bir pozisyonda mıydı? Bizler bilişim teknolojileri kısmı olarak bu vakitte “99 Adet Teknoloji İle Meskende Kal” aktiflikleri hazırladık. Teknoloji ile geçirdikleri vakti günlük hayat gereksinimlerine ve sorunlarına disiplinler ortası bir yaklaşımla nasıl üreterek geçirebilirler teklifler sunduk, derslerimiz bu türlü yapılandırıldı.

Araştırmaların 2 yaşına kadar çocukların katiyen ekrana maruz kalmamasını, 5 yaş üzerini de günde 2 saatle hudutlu tutulması gerektiğini söyleyen Algan, Bu sınırlanan vakit çocuklarımızın ekran başında pasif olduğu yani üretmeden, öğrenmeden geçirdikleri vakti kapsar. Fakat yabancı lisan dersinde tabletini kullanarak sağlıklı beslenme alışkanlıkları üzerinde yaptığı bir röportaj, bu kaydı yorumlarını da eklediği bir kısa sinemaya dönüştürmesi, Türkçe dersinde okuduğu bir kitabın kapağının 3b dizaynını bilgisayarda yapması, meskenin ortasında ne kadar adım attığını sayan bir kod yazmak, Youtube’u Korece öğrenmek için, Steam projesinde Minecraft ‘ı DNA’yı modellemek için, toplumsal medyayı yapay zekâdaki son gelişmeleri takip etmek için kullanmayı bu vaktin ortasında sayamazsınız. Zira bugün yaratıcılıktan, üretmekten, inovasyonda, gelecekten bahsediyorsak teknoloji olmadan hiç birini yapamazsınız” diyerek kelamlarına devam etti.


Ululuğa Esra Algan

EN TEHLİKELİ SİBER ZORBALIĞA MARUZ KALINAN ORTAM: OYUNLAR

Hibrit eğitim, hibrit iş yapış formüllerimiz bundan daha sonra daima hayatımızda olacaktır. O niçinle sorgulamamız gereken oranlar değil bu oranların ardındaki teknolojiyi kullanma gayeleri, uygulanan pedagojidir.
Çocuklarımızın oyun oynama yüzdelerinin arttığını görüyoruz. Oyunlar bugün onların toplumsallaşma alanlarıdır bununla birlikte ekranda pasif geçirdikleri bir vakit dilimidir. Lakin 13 yaş ve üzeri çocuklar bir toplumsal medya hesabı, e-posta adresine yasal olarak sahip olabiliyorlar. Bu bağlamda oranların artışı sorgulanmalıdır. Oyunlar en tehlikeli siber zorbalığa maruz kalınan yabancı bir fazlaca bireyle sohbet ettikleri dijital alanlar. Hangi oyunları oynuyorlar içeriğini, yaşlarına göre uygunluğunu, buralarda kurdukları bağlantılardan haberdar mısınız?

Çocuğumuzun kitaplığında hangi kitaplar var biliyorsunuz, odasında hangi çekmecesinde hangi eşyalar var biliyorsunuz, yüz yüze görüştüğü arkadaşlarını biliyorsunuz, tanımadığınız arkadaşının konutuna göndermiyorsunuz. Ancak internette epeyce fazla vakit geçirdiğini söylüyorsunuz telefonunda hangi uygulamalar var biliyor musunuz? Hangi sanal topluluklarda tanıdığı tanımadığı hangi arkadaşları var biliyor musunuz? Şayet bilmiyorsanız sokağın ortasında kimliksiz çocuğunuzu yapayalnız bırakıyorsunuz demek ki! Bunun için ebeveynlerimiz taşınabilir işletim sistemlerin özel uygulama ve ayarlarını kullanarak çocuklarımız ekran müddetini, hangi saatlerde, ne kadar müddet hangi uygulamaları kullanabilirler, oyunları oynayabilirler, uygulamayı satın almadan kendilerine bildirim gelmesini de sağlayarak takip edebilirler.

İNTERNET İLE GEÇİRİLEN PASİF VAKTİN YERİNE NE KOYABİLİYORSUNUZ?

Çocuğunuzu üstte saydığım teknoloji ile öğrenme ve üretme aktifliklerine yönlendirebilirsiniz, ekransız vakit içinderda ailecek teknoloji olmadan geçireceğiniz vakit içinder yaratabilirsiniz. Dışarıda arkadaşlarıyla geçireceği, sizinle geçireceği spor, sanat, yürüyüş, bisiklet, piknik, konutta kutu oyunu, yemek pişirme üzere farklı etkinliklere yönlendirebilirsiniz. Çocuğunuzun teknoloji kullanması her vakit fizikî aktiflikleri de dengeleyecek biçimde olmalı ancak teknolojiyi kullanmadığı vakit içinderda yerine bir şey koyabilmeli. Bu noktada da ebeveynlerimize rol model olmaları için büyük bir iş düşüyor. Biz yetişkinler de çocuklarımızın karşısında sohbet kanallarında, toplumsal medyada, bilgisayarda geçirdiğimiz vakitleri unutarak onlara vakit ayırmadan internette onları tek başına bırakarak daha sonra fazlaca vakit geçirdikleri üzerinde şikâyet etmemeliyiz.

İnsan, bilgi, ömür dünyasının da teknolojiyle bir arada geçirdiği bu dönüşümde evvel biz teknolojiyi istikrarlı bir biçimde, süratle gelişen teknolojinin tahakkümü altında kalmadan onun bizi değil bizim onu yönettiğimiz bir ortamda araç olarak kullanarak onlara rol model olmalıyız. Onların doğduğu ve büyüdüğü bu dijital dünya bizim için dönüşüm onlar için değil. Bu gerçekliği anlayarak yasaklamadan rol model olarak onların doğduğu bu sanal gerçekliği anlamalı ve istikrarlı bir biçimde yönetmeleri için ellerinden tutmalıyız.”