BenMelek
New member
Ancak ABD’nin bu süreçte fazladan bir adımı var: kongre borç limiti. Bu, esasen bir harcama sınırı olan ABD’nin ne kadar borç alabileceğini sınırlar. (“Borç tavanı”, Kongre tarafından belirlenen sınıra atıfta bulunmak için sıklıkla kullanılan başka bir terimdir.) ABD borç sınırını aşarsa, artık borç para alamaz ve mevcut borcunu ödemesi gerekir. (Danimarka, benzer bir borç tavanına sahip olan tek ülkedir, ancak tavanını yaklaşımının çok ötesinde yükseltir.)
Borç limitinin asırlık varlığının çoğu için, artışlar büyük ölçüde tartışmasız olmuştur.
Ancak bu son otuz yılda değişti. Özellikle Cumhuriyetçiler, limiti yükselten yasa tasarılarının kabul edilmesini, Demokrat hükümetlerin harcama kesintilerini zorlamak için bir kaldıraç olarak kullandılar. Demokratlar da bunu siyasi bir araç olarak kullandılar: 2006’da, o zamanlar bir senatör olan Joe Biden, vergi indirimlerinin maliyetini ve Irak savaşını protesto etmek için borç tavanındaki artışı protesto eden Demokrat arkadaşlarına katıldı.
Bu küstahlığın kilit unsuru, bölünmüş hükümettir. Aynı parti hem Kongre’de hem de Beyaz Saray’da iktidardayken, borç tavanını yükseltmek daha az sorun oluyor. Ancak yönetim bölünürse, mevcut senaryo bunu mümkün kılıyor: Cumhuriyetçilerin kontrolündeki bir Meclis, Senato ve Beyaz Saray’ı kontrol eden Demokratların geçmek isteyeceği bir borç tavanı artışını engellemekle tehdit ediyor.
Texas Cumhuriyetçi Temsilcisi Chip Roy, CNN’e verdiği demeçte, “Borç sorunlarımız olduğundan emin olmanın en hızlı yolu, sahip olmadığımız parayı harcamaya ve borç biriktirmeye devam etmektir ve biz de bunu yapıyoruz,” dedi.
Kısacası milletvekillerinin harcama sorunu varsa borç freni protesto imkanı sağlıyor. Ancak bazı Cumhuriyetçilerin temerrüde düşme riskine girme istekliliğinin potansiyel olarak korkunç sonuçları vardır.
merkezi bir rol
Bu neden önemli? ABD borcunun küresel finansal sistemde oynadığı kritik rol nedeniyle.
ABD borç aldığında, ABD Hazineleri çıkarır. (Savaşların ödenmesine yardımcı olan tahvilleri duydunuz mu? Hazineler böyledir.)
Borç limitinin asırlık varlığının çoğu için, artışlar büyük ölçüde tartışmasız olmuştur.
Ancak bu son otuz yılda değişti. Özellikle Cumhuriyetçiler, limiti yükselten yasa tasarılarının kabul edilmesini, Demokrat hükümetlerin harcama kesintilerini zorlamak için bir kaldıraç olarak kullandılar. Demokratlar da bunu siyasi bir araç olarak kullandılar: 2006’da, o zamanlar bir senatör olan Joe Biden, vergi indirimlerinin maliyetini ve Irak savaşını protesto etmek için borç tavanındaki artışı protesto eden Demokrat arkadaşlarına katıldı.
Bu küstahlığın kilit unsuru, bölünmüş hükümettir. Aynı parti hem Kongre’de hem de Beyaz Saray’da iktidardayken, borç tavanını yükseltmek daha az sorun oluyor. Ancak yönetim bölünürse, mevcut senaryo bunu mümkün kılıyor: Cumhuriyetçilerin kontrolündeki bir Meclis, Senato ve Beyaz Saray’ı kontrol eden Demokratların geçmek isteyeceği bir borç tavanı artışını engellemekle tehdit ediyor.
Texas Cumhuriyetçi Temsilcisi Chip Roy, CNN’e verdiği demeçte, “Borç sorunlarımız olduğundan emin olmanın en hızlı yolu, sahip olmadığımız parayı harcamaya ve borç biriktirmeye devam etmektir ve biz de bunu yapıyoruz,” dedi.
Kısacası milletvekillerinin harcama sorunu varsa borç freni protesto imkanı sağlıyor. Ancak bazı Cumhuriyetçilerin temerrüde düşme riskine girme istekliliğinin potansiyel olarak korkunç sonuçları vardır.
merkezi bir rol
Bu neden önemli? ABD borcunun küresel finansal sistemde oynadığı kritik rol nedeniyle.
ABD borç aldığında, ABD Hazineleri çıkarır. (Savaşların ödenmesine yardımcı olan tahvilleri duydunuz mu? Hazineler böyledir.)