Sezai55
New member
Biz çokuz. Acele et!
Biz çokuz çünkü biz insanız. İnsanlar son yıllarda demokrasi ve nezaketten çıkarılan bir kelimedir. Ve bunun yerine en demokratik kelimelerdir.
Biz çokuz ve farklıyız.
Biz çokuz ve farklıyız.
Çünkü bir Avrupa meydanı sadece birkaç şeyde aynı şekilde düşünmeyen bir kare insan olabilir. Her biriniz başka bir partiye oy verecek biri olabilir. Ya da hiç oy vermiyor. Başka bir tanrıya ya da hiçbir tanrıya inanan. Barışı seven ama farklı şekillerde savunmayı düşünen.
Parçalanmış gibi görünen bir dünyada, farklı insanları ve fikirleri birleştiren bir kare bir skandaldır. Bu skandalın bir adı var. Buna demokrasi denir. Demokrasi dünyada çok şık değildir. Dünya hapishanedeki insanlarla doludur çünkü lider gibi düşünmüyorlar. Kız oldukları için okula gidemeyen kızların. Öldürülen veya zehirli rakiplerin, yasaklanan kitapların, ezilmiş fikirlerin. Yasalarla zulüm gören eşcinsel ve transseksüellerin. İşyerinde ve ailelerde kölelik. Efendinin egemenliğine ve Babanın keyfiliğine maruz kalan yaşamlar.
Burada hayır. Çünkü biz Avrupa'dayız. Ve kaç hata yaptığımız ve ne kadar adaletsizlik ve kayıtsızlık için hala en zayıf olanı ezdiğimiz için, seksen yıl boyunca özgürlük ve barış içinde yaşamaya çalışıyoruz. Ve savaştan, baskıdan ve açlıktan kaçan insanlar burada bir sığınak arıyorlar, çünkü onlar barış içinde yaşayarak özgür yaşayarak ve tam bir göbek yapmak büyük bir yeniliktir. Ve tembel bir alışkanlık değil, seksen yıllık barış ve özgürlükten şımarık ABD Avrupalılara inanmak için istifa ettik. Kendimize bir hamle yapalım, aksi takdirde bize sallanmak için kalan tek bayrağın kredi kartı olduğuna inanma riskiyle karşı karşıya kalıyoruz.
Bu Trump bayrağı ve milyarder hükümeti. İnsanlar, Gazze Rasa'yı yerdeki yeniden yapılandırmanın bir insan aciliyeti değil, bir gayrimenkul sorunu olduğuna ikna ettiler. Tüm bu parayla başka para olmayan hiçbir şey satın alamayan yoksullar.
Şansımızı unuttuğumuzda gerçek düşmanlarımız kendimizdir. Akdeniz'i geçenler için buraya gelip bu bayrağı doğuya sallayanlar için Avrupa soyut bir kavram değildir. Kurtuluş. Unutma, denize düştüğümüzde. Ve unutmayın, Ukraynalıların direncinin sadece huzur içinde dinlenmemizi engelleyen bir güçlük olduğunu düşündüğümüzde.
Bu bayrak bizim tarafımızdan çok az kazandı. Ofislerde ve binaların önünde asılı, şimdiye kadar kalpleri ısıtmayan soğuk bir sembol oldu. Eğer onu meydana getirmek için akla gelirsek, bunun nedeni, Avrupa'yı antlaşma için değil, bürokratik bir kısıtlama için değil hissetmek istiyoruz. Ancak, inatla, Avrupa inşaatının iki annesi olan gerçeklik, özgürlük ve barışa rağmen ciddi bir şekilde inandığımız için.
Hepimiz sorunun ne olduğunu biliyoruz, burada ve bugün. Bu meydanda, Avrupa'nın kendisini nasıl koruması, değerlerine ve insanlarına nasıl bakması gerektiği konusunda farklı fikirler var. Sorun şu ki, hepimiz barış istiyor, ancak barış özgürlük olmadan var olamaz. Eğer ezilir, istila edilirse, itaatkârsa kimse huzur içinde hissedemez. Ve hepimiz özgürlük istiyoruz, ama barış yoksa özgürlük yok. Kimse özgür değil, bombaların altında ya da bana hedeflenen bir tüfekle. Hiçbir şey insanın özgürlüğünü savaş kadar askıya almaz. Savaş sadece barışın tam tersi değil, aynı zamanda özgürlüğün tam tersidir.
Bu iki değerli kelime elimizde, barış ve özgürlüğümüzde var, ancak onları yere düşmeden nasıl kullanacağımızı bilmiyoruz ve sadece parçalar olarak kalıyoruz.
Bu karenin cevabı yok, ancak soruları açıkça var. Bu meydan, sorgulayıcı bir mavi sorudur. Biz kendimize, bizi yönetenlere, bizi İtalyan ve Avrupa Parlamentosu'nda temsil edenlere sunduğumuz soruuz. Kendilerini cebinizde cevaplar almaları ve savaşın nasıl yapıldığını bilen ve barışın nasıl yapıldığını bilenler, bugün burada değil.
Meydanda bulunan politikacılara çok teşekkür ettiğim ve orada olmayan, saygı duyanlara, hareket etmek için sadece küçük bir önemim var. Sen çok zekisin. Sadece biraz daha aptal olmaya çalışın, hesaplamalar yapmayan bu kare gibi, tam olarak ne yapmanız gerektiğini bilmiyor, ancak aynı şeyi yapmaya çalışın. Deneyin, lütfen sizinle konuşun ve hatta sizi dinleyin. Bugün buradayız, çünkü yalnızlığımız ve umutlarımız evde kalmamızı engelledi. Bizi evden ayrılmamızı ve bizi burada bulmamızı istediler. Birlikte. Tekrar ediyorum çünkü bu kelimelerin en Avrupası: birlikte.
Belki bu gece biraz daha az karışık hissedeceğiz. Belki de daha da karışık. Elbette, biraz daha az yalnız hissedeceğiz. Bu siyasete hizmet etmelidir: daha az yalnız hissetmek. Herkese çok teşekkür ederim.
Biz çokuz çünkü biz insanız. İnsanlar son yıllarda demokrasi ve nezaketten çıkarılan bir kelimedir. Ve bunun yerine en demokratik kelimelerdir.
Biz çokuz ve farklıyız.
Biz çokuz ve farklıyız.
Çünkü bir Avrupa meydanı sadece birkaç şeyde aynı şekilde düşünmeyen bir kare insan olabilir. Her biriniz başka bir partiye oy verecek biri olabilir. Ya da hiç oy vermiyor. Başka bir tanrıya ya da hiçbir tanrıya inanan. Barışı seven ama farklı şekillerde savunmayı düşünen.
Parçalanmış gibi görünen bir dünyada, farklı insanları ve fikirleri birleştiren bir kare bir skandaldır. Bu skandalın bir adı var. Buna demokrasi denir. Demokrasi dünyada çok şık değildir. Dünya hapishanedeki insanlarla doludur çünkü lider gibi düşünmüyorlar. Kız oldukları için okula gidemeyen kızların. Öldürülen veya zehirli rakiplerin, yasaklanan kitapların, ezilmiş fikirlerin. Yasalarla zulüm gören eşcinsel ve transseksüellerin. İşyerinde ve ailelerde kölelik. Efendinin egemenliğine ve Babanın keyfiliğine maruz kalan yaşamlar.
Burada hayır. Çünkü biz Avrupa'dayız. Ve kaç hata yaptığımız ve ne kadar adaletsizlik ve kayıtsızlık için hala en zayıf olanı ezdiğimiz için, seksen yıl boyunca özgürlük ve barış içinde yaşamaya çalışıyoruz. Ve savaştan, baskıdan ve açlıktan kaçan insanlar burada bir sığınak arıyorlar, çünkü onlar barış içinde yaşayarak özgür yaşayarak ve tam bir göbek yapmak büyük bir yeniliktir. Ve tembel bir alışkanlık değil, seksen yıllık barış ve özgürlükten şımarık ABD Avrupalılara inanmak için istifa ettik. Kendimize bir hamle yapalım, aksi takdirde bize sallanmak için kalan tek bayrağın kredi kartı olduğuna inanma riskiyle karşı karşıya kalıyoruz.
Bu Trump bayrağı ve milyarder hükümeti. İnsanlar, Gazze Rasa'yı yerdeki yeniden yapılandırmanın bir insan aciliyeti değil, bir gayrimenkul sorunu olduğuna ikna ettiler. Tüm bu parayla başka para olmayan hiçbir şey satın alamayan yoksullar.
Şansımızı unuttuğumuzda gerçek düşmanlarımız kendimizdir. Akdeniz'i geçenler için buraya gelip bu bayrağı doğuya sallayanlar için Avrupa soyut bir kavram değildir. Kurtuluş. Unutma, denize düştüğümüzde. Ve unutmayın, Ukraynalıların direncinin sadece huzur içinde dinlenmemizi engelleyen bir güçlük olduğunu düşündüğümüzde.
Bu bayrak bizim tarafımızdan çok az kazandı. Ofislerde ve binaların önünde asılı, şimdiye kadar kalpleri ısıtmayan soğuk bir sembol oldu. Eğer onu meydana getirmek için akla gelirsek, bunun nedeni, Avrupa'yı antlaşma için değil, bürokratik bir kısıtlama için değil hissetmek istiyoruz. Ancak, inatla, Avrupa inşaatının iki annesi olan gerçeklik, özgürlük ve barışa rağmen ciddi bir şekilde inandığımız için.
Hepimiz sorunun ne olduğunu biliyoruz, burada ve bugün. Bu meydanda, Avrupa'nın kendisini nasıl koruması, değerlerine ve insanlarına nasıl bakması gerektiği konusunda farklı fikirler var. Sorun şu ki, hepimiz barış istiyor, ancak barış özgürlük olmadan var olamaz. Eğer ezilir, istila edilirse, itaatkârsa kimse huzur içinde hissedemez. Ve hepimiz özgürlük istiyoruz, ama barış yoksa özgürlük yok. Kimse özgür değil, bombaların altında ya da bana hedeflenen bir tüfekle. Hiçbir şey insanın özgürlüğünü savaş kadar askıya almaz. Savaş sadece barışın tam tersi değil, aynı zamanda özgürlüğün tam tersidir.
Bu iki değerli kelime elimizde, barış ve özgürlüğümüzde var, ancak onları yere düşmeden nasıl kullanacağımızı bilmiyoruz ve sadece parçalar olarak kalıyoruz.
Bu karenin cevabı yok, ancak soruları açıkça var. Bu meydan, sorgulayıcı bir mavi sorudur. Biz kendimize, bizi yönetenlere, bizi İtalyan ve Avrupa Parlamentosu'nda temsil edenlere sunduğumuz soruuz. Kendilerini cebinizde cevaplar almaları ve savaşın nasıl yapıldığını bilen ve barışın nasıl yapıldığını bilenler, bugün burada değil.
Meydanda bulunan politikacılara çok teşekkür ettiğim ve orada olmayan, saygı duyanlara, hareket etmek için sadece küçük bir önemim var. Sen çok zekisin. Sadece biraz daha aptal olmaya çalışın, hesaplamalar yapmayan bu kare gibi, tam olarak ne yapmanız gerektiğini bilmiyor, ancak aynı şeyi yapmaya çalışın. Deneyin, lütfen sizinle konuşun ve hatta sizi dinleyin. Bugün buradayız, çünkü yalnızlığımız ve umutlarımız evde kalmamızı engelledi. Bizi evden ayrılmamızı ve bizi burada bulmamızı istediler. Birlikte. Tekrar ediyorum çünkü bu kelimelerin en Avrupası: birlikte.
Belki bu gece biraz daha az karışık hissedeceğiz. Belki de daha da karışık. Elbette, biraz daha az yalnız hissedeceğiz. Bu siyasete hizmet etmelidir: daha az yalnız hissetmek. Herkese çok teşekkür ederim.